Attack of the waterpipe

Om 06.15 ging de wekker, er stond een “morning game drive” op het programma! Of te wel onze eerste echte safari ging beginnen en daarvoor wil je best vroeg opstaan. 7 uur vertrokken we in de jeeps richting de vallei. Maar voordat we daar aankwamen stopte we onderweg want Dylan (onze gids daar) wilde eerst even de “morning newspaper” met ons doornemen. De morning newspaper zul je denken, wat is er nou interessant aan politiek en sportuitslagen als je opzoek kan gaan naar wilde dieren! Nou dat zal ik je vertellen. De morning newspaper ligt letterlijk op de grond, er wordt dan gezocht naar de voetafdrukken van de dieren. Zodat we precies wisten welke dieren er bijvoorbeeld die nacht nog over dat stuk grond hadden gelopen. Ze konden dus ook zomaar nog in de buurt zijn! We voelde ons net echte spoorzoekers, we vonden voetafdrukken van bruine hyena’s, bavianen en een Mongoose! Ik vond ook een afdruk, hoef vormig, helemaal trots liet ik hem de gids zien. What kind of animal is this? Vroeg ik, a Zebra? No, gniffelde hij. It’s just a print of my boot. Bummer!!;)
Toen we eenmaal in de Vallei aankwamen spotte we al snel een familie giraffen, twee mannetjes, één vrouwtje en 2 kleine girafjes. Super nieuwsgierig en niet bang, wat een mooi stel! Verder kwamen we meerdere Koedoe’s tegen, er werd ons verteld dat ze eigenlijk te veel koedoes in het park hadden en dat ze sommige afschoten. Een deel daarvan verkochten ze aan supermarkten en een ander deel bereide ze zelf op het camp voor het avondeten!
Op een gegeven moment stopte Dylan bij een plant waar hij iets over wilde vertellen. Ineens kwam er gebulder uit de bosjes, verschrikt keken we om. Robin riep: “Whats that noise?!” Het klonk echt als een groot beest! Waarop de Dylan begint te lachen en zegt: Don’t worry it’s just a waterpipe.
Blijkbaar hebben ze op sommige punten in het park waterpunten aangelegd voor de dieren zodat ze genoeg te drinken hebben. Niets leeuw, gewoon een sputterende waterpijp dus..
Rond 10.00 uur waren we weer terug op het camp voor het ontbijt. Daar hadden we trek in na 3 uur stuiteren over de weggetjes daar. Na het ontbijt hadden we tot 15.00 uur de tijd om lekker te chillen. Dit betekende vooral uitgebreid gebruik maken van onze buiten douche en bad en een kleurtje krijgen op de veranda. Inmiddels was het namelijk 27 graden met een strak blauwe hemel!
In de middag om 15.00 uur hadden we weer een game drive, dit keer hadden we een doel. Het camp heet natuurlijk niet voor niets “black leopard camp” Maar het spotten van zo’n beest is nogal uniek. Het camp is 6000 hectare groot en 2 zwarte luipaarden worden er af en toe gespot. Er leven ook 6 (gewone) luipaarden in dit gebied maar van die groep worden er ook maar een aantal af en toe gespot. De gidsen vertelde dat er 1 op de camera’s was gezien dus, wie weet!! Wij gingen dus opzoek naar de gespikkelde kat!! En ja hoor, we waren nog maar net beneden in de vallei Robin roept “kijk daar, ik zie spikkels!!” Peter bevestigde het “dat is een luipaard!” De motor van de auto ging uit en we probeerde hem op de film en foto te krijgen, dit was lastig hij verstopte zich goed, want hij had het gemunt op een groep impala’s verderop!! De impala’s werden door het gebrul van een koedoe gewaarschuwd waarop zij met zen alle ook gingen brullen om het luipaard af te schrikken. Dit was zo gaaf en spannend om mee te maken. Stiekem hoopten we dat het het luipaard ging lukken. Zielig (maar hé that’s nature). De impala’s waren hem alleen te slim af en het luipaard kon ze niets meer maken. Toch was er even schrik onder de impala’s en rende ze allemaal tegelijk de andere kant op, wauw!! Er waren nog twee andere jeeps in het gebied aan het rijden en wij waren de enige gasten die het luipaard hadden gespot. Via de walkietalkie werden ook zij erbij geroepen en toen was onze “jacht”op het luipaard geopend, hij was namelijk totaal niet meer zichtbaar voor ons. Wat onwijs gaaf en spannend om mee te maken, de gidsen wisten precies waar ze op moesten letten en hoe het luipaard zich voortbewoog. Doordat de dieren elkaar waarschuwde wisten wij waar we moesten zoeken. We hebben tot na zonsondergang rond gereden, tijdens het zoeken nog zebra’s en pumba’s (wrattenzwijn) gezien, super leuk!! Maar helaas geen luipaard meer gezien, wel waren we steeds in de buurt, dat merkte we aan de andere dieren om ons heen, maar hij wist zich zo goed te verstoppen dat het niet meer gelukt is. But we saw him!!! Morgen ochtend gaan we nog 1 poging wagen voordat we door rijden naar het Kruger park, dus laten we duimen.
Eenmaal terug op het camp werden we helemaal onthaalt als helden! Haha, er stond een felicitatie shotje op ons te wachten omdat we onze eerste luipaard hadden gespot! Super tof!!
Vlak voor het eten kwamen er een aantal bushbabies langs in het camp! Voor degene die de film madagascar hebben gezien, King Maurice is een bushbaby. Super grappige beestjes!
Bij het avondeten merk je helemaal hoeveel passie de gidsen hebben voor het werk dat ze doen. Tijdens het rijden merk je de spanning en het enthousiasme bij ze als er een dier wordt gespot. Wat een baan!!
Het avondeten is ook het moment voor de grote verhalen, 1 gids vertelde dat ze laatst bijna een luipaard in haar tent had, ze was de rits vergeten dicht te doen en hij zat al met zijn kop tegen de “deur”aan te duwen. Gelukkig was hij alleen nieuwsgierig en ging hij uit zichzelf weg.
Het was tijd om te slapen, maar ik kan je vertellen dat na deze enge verhalen het wandelingetje naar onze tent toch ineens een stuk spannender was dan de avond ervoor!